Tekst en muziek van Rien Druiven
Gezongen door het shantykoor “De Z�aln�elden”
Daar dicht bij de werf daar ligt een stapel hout,
daar dicht bij de werf daar wordt een boot gebouwd.
Zij werken daar met velen zo in een open schuur,
zij buigen dikke delen met water en met vuur.Refrein:
Ahoy, Ahoy, Ahoy, het leven op Derp is zo mooi, Ahoy.Veel stoere sterke mannen een ieder kent z’n taak,
zij werken volgens plannen en iedere klap is raak.
Het bootje van hun dromen ja eens zal hij er staan,
dan is de tijd gekomen om in de zee te gaan.Refrein:
Bij regen stormenvlagen en in het stuivend zand,
zij blijven hakken zagen zij houden dapper stand.
Al duurt het vele jaren de kiel de romp de mast,
zij gaan het klusje klaren de jongens van stavast.Refrein:
Daar achter hoge hekke voor iedereen te kijk,
en is er geen ter plekke dan kijkt de Jan van Speijk.
Hij blijft de boot verlichten in’t donker van de nacht,
geen mens zal onheil stichten want Jan die houdt de wacht.Refrein:
Let op de dag zal komen dan gaat de boot in zee,
Dat is waarvan zij dromen en iedereen wil mee.
Eens zal hij dan gaan varen al in de Derper vloot,
zo samen met Mariejanne en met de reddingsboot.Refrein:
Hij zal de zee trotseren en door de branding gaan,
dat doet hij heel veel keren hij vaart dan af en aan.
En na een aantal jaren als wij er niet meer zijn,
dan zal de pinck nog varen voor ieder groot en klein.Refrein:
Over Shantykoor “De Z�aln�elden”
Toen Grietje Visser, onder de vuurtoren van Egmond aan Zee, een shantykoor zag optreden en hoorde zingen was ze meteen verkocht. Zij wilde ook wel in zo een soort koor zingen. Probleem! In het oude vissersdorp Egmond aan Zee was nog geen shantykoor. Pogingen om zo’n koor op te richten waren tot nu toe mislukt. Op de jaarlijkse visserijdagen traden koren op van buiten Egmond en een enkel gelegenheidskoor uit het eigen dorp. Goede redenen om zelf een shantykoor op te richten. Ze wilde een gemengd koor. Met een koor van alleen mannen zou ze zelf niet mee mogen zingen en met een koor van alleen vrouwen mis je de volle klanken van mannenstemmen.
Toen ze 3 mannen en 4 vrouwen bij elkaar had, hebben ze een bestuur gevormd en zich op 5 november 1999 als vereniging bij een notaris laten inschrijven. Op 7 januari 2000 was de eerste repetitie. Door het enthousiasme van de koorleden en een leuk verhaal in het plaatselijk huis-aan-huis blad telde het koor binnen een paar weken 35 leden, zowel zangers als mensen die een instrument bespeelden.
Het vinden van een naam is erg spontaan ontstaan: “Z�aln�elden” riep Jannek Konijn, ��n van de initiatiefnemers. Z�aln�elden, ofwel zeilnaalden, zijn in het Egmonds dialect vreemd uitziende personen met een beetje afwijkend gedrag. Cootje, een zus van Grietje, ontwikkelde een leuke kledinglijn. De mannen dragen de werkkleding van zeelieden omstreeks 1850 en de vrouwen zien er uit als de meiden uit de kroegen waar die mannen hun vertier zochten.
Ondertussen telt ons koor 50 leden en treedt regelmatig op. We hebben een repertoire van ruim 50 liedjes waarvan de meeste shanty�s maar ook zeemansliedjes en liedjes over het oude Egmond met haar vissersschepen, vuurtoren en reddingboot.
Voor meer informatie over De Z�aln�elden kunt u een bezoekje brengen aan de website.
